Jednym z ważnych obowiązków czasopisma jest zapobieganie nadużyciom w publikacji. Wszelkie nieetyczne zachowania są niedopuszczalne, a redaktorzy/ki czasopisma nie tolerują plagiatu w żadnej formie.

Plagiat jest popełniany, gdy jeden autor/ka korzysta z innego dzieła (zazwyczaj dzieła innego autora/ki) bez pozwolenia, uznania lub potwierdzenia. Plagiat przybiera różne formy, od dosłownego kopiowania po parafrazowanie dzieła innej osoby. Za plagiat uważa się między innymi: identyczne kopiowanie, remiksowanie (łączenie informacji z różnych źródeł w nowy dokument i przypisywanie sobie autorstwa), kopiowanie bez cytowania, autoplagiat (przytaczanie opublikowanych tekstów własnych bez odpowiedniego cytatu), niedokładne cytowanie lub odnoszenie się do nieistniejących zasobów itp.

OBOWIĄZKI AUTORÓW

Oczekuje się, że autorzy/ki będą zaznajomieni z niniejszymi najlepszymi praktykami etycznej publikacji:

Autorstwo: autorstwo tekstu nadesłanego do Studia de Cultura powinno być ograniczone do tych osób, które wniosły znaczący wkład w opracowanie, zaprojektowanie, wykonanie lub interpretację badania. Wszystkie osoby, które wniosły znaczący wkład, muszą zostać wymienione jako współautorzy/ki. Późniejsze zmiany (np. w odpowiedzi na komentarze recenzentów/ek, np. dodanie nowych danych) mogą uzasadnić włączenie nowego autora/ki.

Oryginalność: autorzy/ki muszą upewnić się, że praca, którą przesłali, jest całkowicie oryginalna. Autorzy/ki ponoszą pełną odpowiedzialność za każdy przypadek plagiatu, niezależnie od tego, czy został on wykryty podczas procesu recenzji, czy po publikacji w czasopiśmie.

Potwierdzenie źródeł: autorzy/ki powinni uznać wszystkie źródła danych wykorzystywane w badaniach i cytować publikacje, które miały wpływ na ich pracę badawczą. Wszystkie źródła powinny być cytowane zgodnie ze standardami cytowania źródeł.

Standardy sprawozdawcze: autorzy/ki powinni przedstawić dokładny opis swoich oryginalnych badań, a także obiektywną dyskusję na temat ich znaczenia.

Równoległe publikacje: redaktorzy/ki czasopisma nie akceptują równoczesnych zgłoszeń, a autorzy/ki nie powinni jednocześnie przesyłać tej samej pracy do innych czasopism. Oczekuje się również, że autor/ka nie opublikuje prac opisujących te same badania w więcej niż jednym czasopiśmie. Tłumaczenia są dopuszczalne, ale muszą odnosić się do oryginału.

Poważne błędy w opublikowanych pracach: jeśli w jakimkolwiek momencie autor/ka odkryje znaczący błąd lub niedokładność w pracy przesłanej i opublikowanej przez Studia de Cultura, błąd lub niedokładność należy zgłosić redaktor(k)om.

OBOWIĄZKI REDAKCJI

Każde zgłoszenie jest wstępnie oceniane przez redaktorów/ki czasopisma, którzy/e decydują, czy należy je uwzględnić w publikacji.

Po wstępnej ocenie wszystkie prace badawcze są sprawdzane pod kątem oryginalności przy użyciu odpowiedniego do tego celu kanału, a następnie przekazane dwóm niezależnym zewnętrznym recenzent(k)om w celu przeprowadzenia dwóch oddzielnych zanonimizowanych recenzji (double blind review). Każdy recenzent/ka wydaje zalecenie, aby zaakceptować, odrzucić lub poprosić o modyfikację manuskryptu.

Redaktorzy/ki czasopisma muszą upewnić się, że każde otrzymane zgłoszenie jest sprawdzane pod kątem zawartości intelektualnej, bez względu na płeć, orientację seksualną, kolor skóry, religię lub jej brak, pochodzenie, obywatelstwo i inne cechy tożsamości autorów/ek. Redaktorzy/ki czasopisma muszą dopilnować, aby informacje dotyczące zgłoszeń autorów/ek były poufne.

Redaktorzy/ki czasopisma nie mogą wykorzystywać niepublikowanych materiałów ujawnionych w przesłanych pracach do własnych badań bez pisemnej zgody autora/ki.

PROCES DOUBLE BLIND PEER REVIEW

Wszystkie manuskrypty przesłane do Studia de Cultura są wstępnie oceniane przez redaktorów/ki czasopisma, którzy/e decydują, czy nadesłane zgłoszenie nadaje się do publikacji. Artykuły badawcze uznane za odpowiednie do publikacji podlegają międzynarodowemu procesowi "podwójnej ślepej recenzji wzajemnej", przeprowadzonej przez co najmniej dwóch/dwie niezależnych/e ekspertów/ki zewnętrznych, którzy oceniają artykuł pod kątem jasności, ważności i rzetelnej metodologii.

Jeżeli dwóch pierwszych recenzentów nie osiągnie porozumienia, zgłoszenie jest wysyłane do trzeciego recenzenta/ki w celu podjęcia przez redakcję ostatecznej decyzji o przyjęciu lub odrzuceniu pracy.

Czasopismo stara się, aby proces recenzowania był jak najbardziej otwarty, a autorzy/ki mogą spodziewać się pełnego ujawnienia komentarzy przekazanych przez recenzentów redaktorom/kom.

Przetwarzanie, recenzowanie i publikowanie trwa z reguły do 6 tygodni od momentu przesłania artykułu.

OBOWIĄZKI OSÓB RECENZUJĄCYCH

Recenzenci/ki mogą recenzować tylko te manuskrypty, które odnoszą się do posiadanej przez nich specjalistycznej wiedzy, niezbędnej do przeprowadzenia właściwej oceny.

Po otrzymaniu zaproszenia do recenzji manuskryptu recenzenci/ki są zobowiązani do niezwłocznego powiadomienia redaktorów/ki, ilekroć czują się nieuprawnieni do przeglądu przydzielonego manuskryptu lub widzą trudności w dotrzymaniu terminu ukończenia recenzji.

Po zaakceptowaniu manuskryptu do recenzji recenzenci/ki są zobowiązani do przygotowania recenzji najpóźniej w ciągu 6 tygodni.

Recenzenci/ki są zobowiązani do napisania wszystkich recenzji w języku polskim lub angielskim oraz dołączenia komentarzy na temat oryginalności i wartości naukowej/badawczej artykułu, jego celu, metodologii, osiągniętych wyników, polemik, odniesień i jakości języka naukowego.

Recenzenci/ki są zobowiązani do poinformowania redaktorów/ek o ewentualnym konflikcie interesów związanym z przypisanym manuskryptem. Na przykład w przypadku zaproszenia recenzenta/ki do recenzji manuskryptu jego współpracownika/ki z tej samej instytucji itp.

Recenzenci/ki są zobowiązani traktować manuskrypt w sposób poufny i nie wykorzystywać żadnej części treści recenzowanego manuskryptu do przyszłych badań, ponieważ manuskrypt nie został jeszcze opublikowany.

Głównym zadaniem recenzentów/ek jest obiektywna ocena jakości manuskryptu i jego konstruktywna krytyka.

Recenzenci/ki są zobowiązani do informowania redaktorów/ek za każdym razem, gdy znajdą podobieństwa między recenzowanym manuskryptem a innym artykułem opublikowanym lub złożonym do publikacji w innym czasopiśmie.

PROCEDURY ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW NIEETYCZNEGO ZACHOWANIA

Wszystkie zarzuty dotyczące etyki są traktowane poważnie i poddane pełnej analizie. Wszelkie nadużycia etyczne zostaną potraktowane zgodnie z dobrymi praktykami Komitetu ds. Etyki Publikacji (COPE). Drobne wykroczenia będą rozpatrywane bez konieczności głębszej konsultacji. Autorzy/ki będą mieli możliwość ustosunkowania się do wszelkich zarzutów i ich rozsądnego wyjaśnienia.

Poważne przewinienie może wymagać poinformowania pracodawców oskarżonego/ej. Redaktorzy/ki, w porozumieniu z wydawcą, muszą podjąć decyzję, czy zaangażować pracodawców, czy też samodzielnie zbadać dostępne dowody lub skonsultować je z dodatkowymi ekspert(k)ami.

W przypadku, gdy redaktorzy/ki mają wyraźne dowody na to, że: ustalenia przedstawione w publikacji są niewiarygodne; ustalenia powstały w wyniku niewłaściwego postępowania albo niezamierzonego błędu; ustalenia zostały wcześniej opublikowane w innym miejscu bez odpowiedniego odniesienia, zgody lub uzasadnienia; opublikowany materiał stanowi plagiat lub zawiera nieetyczne badania itp. - opublikowane materiały zostaną wycofane zgodnie z wytycznymi Komitetu ds. Etyki Publikacji (COPE) (http://publicationethics.org/resources/guidelines)