Abstrakt
Feminizm w muzyce popularnej nie jest nowym zjawiskiem, można jednak zaobserwować wyraźne przemiany muzyki pop w ostatnich latach. Widać to szczególnie w najmłodszym pokoleniu wykonawczyń, które coraz bardziej otwierają się na poruszanie w twórczości tematów tabu, związanych z cielesnością, seksualnością i feminizmem. Artystki, takie jak Miley Cyrus, Beyoncé, Pink, Avril Lavigne czy Taylor Swift, coraz odważniej prezentują w swej twórczości do tej pory pomijane w mainstreamie treści, dotyczące takich tematów jak wolność seksualna, prawa kobiet, uprzedmiotowienie kobiet, męska władza i dominacja, niesprawiedliwość społeczna i przemoc, fat shaming, slut-shaming, czy krzywdząca stereotypizacja, część artystek także wyraźnie wspiera legalizację związków homoseksualnych.
Bibliografia
Alexandra Rae. “Girls To The Front: 25 Years of Bikini Kill, Riot Grrrl and the Enduring Legacy of Kathleen Hanna”. Kerrang. https://www.kerrang.com/features/25-yearsof-bikini-kill-riot-grrl/ (access: 25.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Banet-Weiser Sarah. 2018. Empowered: Popular Feminism and Popular Misogyny. Durham.9.
Zobacz w Google Scholar
Chutnik Sylwia. 2017. “‘Sorry za bazgroły’. Typografia i topografia kobiecych zinów”. Kultura Współczesna no. 4(97). 45–46.
Zobacz w Google Scholar
Gillett Katy. 2019. “Did the Spice Girls’ message of ‘girl power’ really have anything to do with female empowerment”. The National. https://www.thenational.ae/arts-culture/comment/did-the-spice-girls-message-of-girl-power-really-have-anythingto-do-with-female-empowerment-1.865593 (access: 25.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Greenblatt Stephen. 1995. Culture. In: Critical Terms for Literary Studies. Frank Lentricchia, Thomas McLaughlin (eds.). Chicago. 226.
Zobacz w Google Scholar
Hanna Kathleen. 1991. Riot Grrrl Manifesto. History is a weapon. https://www.historyisaweapon.com/defcon1/riotgrrrlmanifesto.html (access: 24.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Hunt El. 2019. “A Brief history of Riot Grrrl – the space-reclaiming 90s punk movement”. New Musical Express. https://www.nme.com/blogs/nme-blogs/brief-history-riot-grrrl-space-reclaiming-90s-punk-movement-2542166 (access: 24.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Hutchinson Kate. 2015. “Riot Grrrl: 10 of the Best”. The Guardian. https://www.theguardian.com/music/musicblog/2015/jan/28/riot-grrrl-10-of-the-best (access: 23.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Jeziński Marek. 2011. Muzyka popularna jako wehikuł ideologiczny. Toruń.
Zobacz w Google Scholar
Kaplan Ann. 2016. Rocking Around The Clock. Music Television, Postmodernism and Consumer Culture. New York.
Zobacz w Google Scholar
Kinder Marsha. 1988. “Teledyski a widz: telewizja, ideologia i marzenia senne”. Przekazy i Opinie. Monika Chabowska (transl.). No. 1–2. 90.
Zobacz w Google Scholar
Kawiorski Jan. 2002. Avril Lavigne: koniec ery Britney? https://kultura.onet.pl/muzyka/gatunki/pop/avril-lavigne-koniec-ery-britney/1c8fp3s (access: 26.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Łebkowska Anna. 2011. “Jak ucieleśnić ciało: o jednym z dylematów somatopoetyki”. Teksty Drugie no. 4. 11–27.
Zobacz w Google Scholar
Michalak Michał. 2011. Britney i Avril walczą o przełom. https://muzyka.interia.pl/pop/news-britney-i-avril-walcza-o-przelom,nId,1650478 (access: 25.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Ogonowska Agnieszka. 2021. „Media ucieleśnione. (Nowe) konteksty badawcze w relacjach media – ciało”. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura no. 13(1). 36–54.
Zobacz w Google Scholar
Pacheco Sunitra. 2013. “Miley Cyrus shocks fans with her raunchy performance at MTV Video Music Awards 2013”. Financial Express. https://www.financialexpress.com/archive/miley-cyrus-shocks-fans-with-her-raunchy-performance-at-mtv-videomusic-awards–2013/1160800/ (access: 25.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Sherrod Lonnie R. 2006. Youth activism: An International Encyclopedia. Vol. 2 K-Z. London. 539.
Zobacz w Google Scholar
Shusterman Richard. 2005. “Somaestetyka”. Sebastian Stankiewicz (transl.). Biuletyn Polskiego Towarzystwa Estetycznego no. 7(1). 1–2.
Zobacz w Google Scholar
Skowronek Bogusław. 2013. Mediolingwistyka. Wprowadzenie. Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Stachówna Grażyna. 1987. “O wideoklipach”. Powiększenie no. 3–4. 172.
Zobacz w Google Scholar
Stevens Jenny. 2016. “How the Spice Girls ripped ‘Girl Power’ from Its Radical Roots”. Vice. https://www.vice.com/en/article/bn3vq5/girl-power-spice-girls-jenny-stevens-geri-horner (access: 25.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Sztompka Piotr. 2005. Socjologia wizualna. Fotografia jako metoda badawcza. Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Szpunar Magdalena. 2016. Kultura cyfrowego narcyzmu. Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Szymańska Karolina. 2011. Wpływ feminizmu na muzykologię – women’s studies, gender i kobiety w muzyce. In: Uniwersyteckie gry – czy płeć ma znaczenie? Wybrane dyskursy społeczno-edukacyjne. Monika Grochalska, Wiktor Sawczuk (eds.). Toruń. 164–171.
Zobacz w Google Scholar
“Time 100 Music Stars Prove This Was the Year of Pop Feminism”. The Time. https://time.com/ 74861/pop-star-feminism-beyonce-miley-cyrus-pharrell/ (access: 25.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Yarrow Allison. 2018. “How the Riot Grrrl Movement Sold the World on Girl Power”. The Daily Beast. https://www.thedailybeast.com/how-the-riot-grrrl-movement-soldthe-world-on-girl-power (access: 25.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Videography:
Zobacz w Google Scholar
Avril Lavigne. 2019. Dumb Blonde. https://youtu.be/wC022MwPHKI (access: 29.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Blues Pills. 2020. Proud Woman. https://youtu.be/HekZW4Pbg_I (access: 28.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Miley Cyrus. 2020. Mother’s Daughter. https://youtu.be/7T2RonyJ_Ts (access: 28.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Taylor Swift. 2020. The Man. https://youtu.be/AqAJLh9wuZ0 (access: 28.09.2020).
Zobacz w Google Scholar
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.