Abstract
L’uso dei prefissi e dei suffissi superlativi, oltre alla loro funzione di base in quanto indicatori delle dimensioni dell’oggetto descritto o dell’intensità delle sue proprietà, può servire a esprimere l’atteggiamento del parlante nei confronti della realtà extralinguistica. Questi elementi morfologici svolgono non solo la loro funzione di base, ma possono essere utilizzati nella loro funzione secondaria: quella di trasmettere le emozioni dell’autore dell’enunciato. Il materiale linguistico analizzato nell’articolo, tratto dai forum di discussione, riflette le tendenze tipiche dello stile femminile e del linguaggio giovanile.
Intensyfikacja znaczenia poprzez użycie prefiksów i sufiksów superlatywnych w młodzieżowej odmianie języka oraz w stylu kobiecym
Użycie prefiksów i sufiksów superlatywnych, poza ich zasadniczą funkcją oznaczania rozmiarów opisywanego przedmiotu oraz intensyfikacji jego właściwości, może służyć również wyrażaniu stosunku mówiącego do rzeczywistości pozajęzykowej. Wyżej wspomniane elementy morfologiczne nie tylko spełniają zatem swoją podstawową funkcję, ale mogą być również stosowane w ich drugorzędnej funkcji, tj. w celu przekazywania emocji autora wypowiedzi. Materiał językowy, zaczerpnięty z forów dyskusyjnych, którego analiza jest przedmiotem niniejszego artykułu, odzwierciedla tendencje typowe dla stylu kobiecego oraz młodzieżowej odmiany języka.
References
De Santis C. 2011. Reduplicazione espressiva, [in:] Enciclopedia dell’Italiano Treccani, http://www.treccani.it/enciclopedia/reduplicazione-espressiva_(Enciclopedia_dell’Italiano) (30.04.2015).
View in Google Scholar
Dressler W., Merlini Barbaresi L. 2001. Morphopragmatics of diminutives and augmentatives, [in:] Perspectives on Semantics, Pragmatics, and Discourse: A Festschrift for Ferenc Kiefer, a c. di I. Kenesei, R. Harnish, Amsterdam: 43–58.
View in Google Scholar
Grabias S. 1981. O ekspresywności języka, Lublin.
View in Google Scholar
Grandi N. 2002. Morfologie in contatto. Le costruzioni valutative nelle lingue del Mediterraneo, Milano.
View in Google Scholar
Iacobini C. 2004. Prefissazione, [in:] La formazione delle parole in italiano, a c. di M. Grossmann, F. Rainer, Tübingen: 97–163.
View in Google Scholar
Napoli M. 2013. “On Italian past participles with -issimo: the superlative of events between intensification and pluractionality”, Linguistica e Filologia 33: 85–126.
View in Google Scholar
Rainer F. 2004. “Studying restrictions on patterns of word-formation by means of the Internet”, Italian Journal of Linguistics 15: 131–139.
View in Google Scholar
Renzi L. 2011. Come cambia la lingua. L’italiano in movimento, Bologna.
View in Google Scholar
Wierzbicka A. 1986. “What’s in a noun? (Or: How do nouns differ in meaning from adjectives?)”, Studies in Language 10: 353–389.
View in Google Scholar
Tabakowska E. 2001. Kognitywne podstawy języka i językoznawstwa, Kraków.
View in Google Scholar