Pisać i przeżywać queer. Kilka uwag o queerze i psychoanalizie

Abstrakt

Artykuł stanowi próbę porównania dwóch modeli czynnościowych aktywizowanych przez queer: pisania przedstawionego w tekście jako ujęcie dyskursywne oraz przeżycia, czyli doświadczanego wymiaru praktyki performerskiej. Rekonstruując moment inicjujący teoretyczną refleksję nad queerem, autorka ukazuje wpisaną w ten ruch dwutorowość. Polega ona na teoretycznym definiowaniu nienormatywności jako negacji normy oraz praktycznym przeżywaniu nienormatywnego jako doświadczenia, które wymyka się procesom normatywizacji. Przyjęta przez Lacana perspektywa symptomatyczna w interpretacji autorki pozwala dostrzec analogiczne do queerowych podmiotowe konceptualizacje w psychoanalizie.