Drama w przedszkolu – jej zintegrowany potencjał
PDF

Słowa kluczowe

edukacja zintegrowana
przedszkole
drama
teatr
metody dramowe
nauczyciele edukacji przedszkolnej
rozwój dziecka
twórczość
wyobraźnia integrated education
kindergarten
drama
theatre
drama methods
pre-school education
child development
creativity
imagination

Jak cytować

Kwiatkowska, E. (2019). Drama w przedszkolu – jej zintegrowany potencjał. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia De Cultura, 11(2), 123–138. https://doi.org/10.24917/20837275.11.2.10

Abstrakt

Artykuł stanowi rozważania na temat stosowania metod dramowych w edukacji przedszkol- nej. Specyfika rozwoju dziecka w tym okresie oraz obowiązujący w edukacji dzieci młod- szych w Polsce tzw. zintegrowany model nauczania stwarza szerokie pole zastosowań dramy w pracy z najmłodszymi dziećmi. Przytoczone w artykule dane potwierdzają, iż aktywny udział w zajęciach dramowych (na przykładzie grupy wiekowej 13-16 lat) znacząco podwyż- sza funkcjonowanie w szkole, w domu, rozwija wyobraźnię, daje lepsze efekty uczenia się, rozwija postawy przedsiębiorcze, wpływa na rozwój empatii, zaangażowania, uczestnictwo w kulturze itd. Przedstawiony model pracy z wykorzystaniem dramy w programie wycho- wania w przedszkolu, wskazuje na wybrane spośród dużej puli aspekty wspierające, sty- mulujące rozwój dziecka. Drama w ujęciu projektowym to spektrum aktywności związanych z aktywnością plastyczną, muzyczną, literacką, społeczną, fizyczną, poznawczą itd. Ostatnia część artykułu skupia się na postaci nauczyciela edukacji przedszkolnej. Przedstawiono efek- ty pilotażowego sondażu diagnostycznego, którego wyniki mogą stać się podstawą do dalszych eksploracji badawczych.

https://doi.org/10.24917/20837275.11.2.10
PDF

Bibliografia

Claparede Edouard. 2006. Wychowanie funkcjonalne. Warszawa.
Cziboly Ádám (red.). 2010. „Kto rzuca kostką? - Raport strategiczny projektu DICE i re-
komendacje dotyczące zastosowań teatru i dramy w edukacji do kompetencji klu-
czowych”. M. Drzewiecka (przeł.), A. Jagiełło-Rusiłowski (red. pol. wyd.). http://
www.dramanetwork.eu/file/Kto%20rzuca%20kostka1.pdf [dostęp: 8.03.2018].
Dziedzic Anna. 1999. Drama a wychowanie. Warszawa.
Hurlock Elizabeth B. 1985. Rozwój dziecka, Warszawa.
Klus-Stańska Dorota. 2013. Sensy i bezsensy edukacji wczesnoszkolnej. Gdańsk.
Kurdybacha Łukasz. 1965. Historia wychowania, t. 1. Warszawa.
Kwiatkowska Elżbieta. 2016. Dzieci zmienią świat na lesze. Warszawa.
Piaget Jean. 1981. Równoważenie struktur poznawczych. Warszawa.
„Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie pod-
stawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej
kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnospraw-
nością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego
dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przyspo-
sabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej”. http://dzien-
nikustaw.gov.pl/du/2017/356/1 [dostęp: 1.03.2018].
Smoczyńska Anna (oprac.). 2002. „Kompetencje kluczowe. Realizacja koncepcji na po-
ziomie szkolnictwa obowiązkowego, Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji”. http://
czytelnia.frse.org.pl/media/EC3212295PLN_002.pdf, s. 24 [dostęp: 1.03.2018].
Wiśniewska Marzena, Wróblewski Maciej. 2016. Teatr dla małego i młodego widza. Za-
rys problematyki. W Teatr i drama dla dzieci i młodzieży. M. Wiśniewska, M. Wró-
blewski (red.). Toruń. 7-22.

Downloads

Download data is not yet available.