Słowa kluczowe
virtual reality
new media
contemporary theatre Krzysztof Garbaczewski
nowe media
virtual reality
teatr współczesny
Jak cytować
Abstrakt
Teatr Krzysztofa Garbaczewskiego jest przepełniony mediami oraz nowymi technologiami. Reżyser twórczo korzysta z kamer, ekranów, a obecnie także z virtual reality. Wraz z grupą Dream Adoption Society (DAS), którą założył w 2017 roku, Garbaczewski realizował intermedialne projekty. VR i AR stały się nieodłącznym elementem bądź całą przestrzenią ostatnich spektakli studia DAS oraz Krzysztofa Garbaczewskiego. Omówiony w artykule spektakl Sen nocy letniej (2022) został zrealizowany właśnie z wykorzystaniem VR‑ u: na scenie pojawił się aktor cyborg, który wraz z widzem doświadczał nowej rzeczywistości.
Bibliografia
Bakke Monika. 2012. Bio‑ transfiguracje. Sztuka i estetyka posthumanizmu. Poznań.
Zobacz w Google Scholar
Balme Christopher. 2007. „Zastępcze sceny: teatr, performens i wyzwania nowych mediów”. Ewa Partyga (tłum.). Dialog 12. 150–164.
Zobacz w Google Scholar
Berestecka Anna. 2010. Wątroba. Słownik polskiego teatru po 1997 roku. Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Debord Guy. 2013 Społeczeństwo spektaklu oraz Rozważania o społeczeństwie spektaklu. Mateusz Kwaterko (przeł.). Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Domańska Ewa. 2013. „Humanistyka ekologiczna”. Teksty Drugie 1–2. 13–32.
Zobacz w Google Scholar
Dorak‑ Wojakowska Lilianna. 2015. Teatr i nowe media: specyfika i wzajemne zależności. W: Bogusława Bodzioch‑ Bryła, Lilianna Dorak Wojakowska, Michał Kaczmarczyk, Adam Regiewicz. Przepływy, protezy, przedłużenia… Przemiany kultury polskiej pod wpływem nowych mediów po 1989 roku. Kraków. 263–325.
Zobacz w Google Scholar
Fischer‑ Lichte Erika. 2008. Estetyka performatywności. Mateusz Borowski, Małgorzata Sugiera (przeł). Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Fromm Erich. 1996. Serce człowieka. Jego niezwykła zdolność do dobra i zła. Robert Saciuk (przeł.). Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Geertz Clifford. 2005. Interpretacja kultur. Wybrane eseje. Piechaczek Maria (przeł.). Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Grotowski Jerzy. 2013. Teksty zebrane. Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Haraway Donna. 2003. Manifest Cyborgów. Ewa Majewska, Sławomir Królak (przeł.). Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Haraway Donna. 2016. Staying with the Trouble. Making Kin in the Chthulucene, Durham.
Zobacz w Google Scholar
Hołyst Brunon. 2014. Zagrożenia ładu społecznego. T. 2. Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Katafiasz Olga. 2022. Nieprzystawalność. Teatralny.pl. https://teatralny.pl/recenzje/nieprzystawalnosc,3571.html [dostęp: 12.5.2023].
Zobacz w Google Scholar
Kopaliński Władysław. 1985. Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Kornaś Tadeusz. 2004. Włodzimierz Staniewski i Ośrodek Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Lacan Jacques. 1960. Écrits. Paris.
Zobacz w Google Scholar
Lasch Christopher. 1991. The Culture of Narcissism: American Life in An Age of Diminishing Expectations, New York.
Zobacz w Google Scholar
Niedurny Katarzyna. 2017. Polski VR, wywiad z Garbaczewskim Krzysztofem. Dwutygodnik 225, https://www.dwutygodnik.com/artykul/7490-polski-vr.html [dostęp: 19.08.2023].
Zobacz w Google Scholar
Niziołek Grzegorz. 2008. Anty‑ Jung, „e teatr.pl” 1.04.2008, https://e-teatr.pl/anty-jung-a104436 [dostęp: 3.2.2023].
Zobacz w Google Scholar
Obarska Marcelina. 2018. Krzysztof Garbaczewski: Trafić z VR‑ em pod strzechy. [wywiad]. „Culture”. https://culture.pl/pl/artykul/krzysztof-garbaczewski-trafic-z-vr-em-pod-strzechy-wywiad/ dostęp: 12.5.2022].
Zobacz w Google Scholar
Pawłowski Roman. 2016. „Energia. Wywiad z Krzysztofem Garbaczewskim”. Notatnik Teatralny 82. 52–61.
Zobacz w Google Scholar
Souriau Étienne. 1987. „Sześcian i kula”. Kolankiewicz Leszek (przeł.). Dialog 6. 135–142.
Zobacz w Google Scholar
Szpunar Magdalena. 2014. „Od narcyzmu jednostki do kultury narcyzmu”. Kultura – Media – Teologia nr 18. 106–116.
Zobacz w Google Scholar
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie (c) 2024 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia de Cultura