Abstrakt
Artykuł skupia się na interpretacji porównawczej dwóch filmów określonych przez ich twórców jako melodramaty. Pierwszy to Miłość w reżyserii Michaela Haneke, drugi zaś Pamiętnik autorstwa Nicka Cassavetesa. Wybrane do analizy dzieła reprezentują różne spojrzenia na chorobę. Haneke tworzy przejmujący obraz umierania, które kojarzy się nie tylko ze śmiercią ciała, ale i ludzkiej godności. Cassavetes skupia się na historii, która wydarzyła się przed chorobą głównej bohaterki, jej przypadłość traktuje jako dopełnienie do szczęśliwego życia, nie zaś wiodący temat obrazu. Celem artykułu jest porównanie obu filmów w perspektywach: medioznawczej i genologicznej, oraz odpowiedź na pytanie, dlaczego twórcy z różnych kręgów kulturowych tak odmiennie podchodzą do choroby jako tematu filmowego.
Bibliografia
Eco Umberto. 1972. Pejzaż semiotyczny. [La struttura assente: Introduzione alla ricerca semiologia]. Adam Weinsberg (trans.). Warszawa.
Gajda Stanisław. 1993. Gatunkowe wzorce wypowiedzi. In: Encyklopedia kultury polskiej XX wieku vol. 1. Wrocław.
Goffman Erving. 2005. Piętno. Rozważania o zranionej tożsamości. [Stigma. Notes on the Management of Spoiled Identity]. Aleksandra Dzierżyńska, Joanna Tokarska-Bakir (trans.). Gdańsk. 35.
Helman Alicja. 1977. Funkcja znakowa muzyki i słowa w przekazie filmowym. In: Z zagadnień semiotyki sztuk masowych. Alicja Helman, Maryla Hopfinger, Hanna Książek-Konicka (eds.). Wrocław. 123.
Łotman Jurij M. 1983. Semiotyka filmu. Jerzy Faryno, Tadeusz Miczka (trans.). Warszawa. 46.
Neale Steve. 1980. British Film Institute. London.
Płażewski Jerzy. 1982. Język filmu. Warszawa. 89.
Wojtak Maria. 2004. Gatunki prasowe. Lublin. 16.