Film jako produkt marketingowy − studium dwóch przypadków

Abstract

Popularną tendencją, jaką można zaobserwować w marketingu filmowym od 1997 r., jest aktywizowanie widzów i nobilitowanie ich do rangi kreatorów, mających realny wpływ na fabułę bądź osób „wtajemniczonych” - wiedzących więcej o nowej produkcji za pośrednictwem informacji, które pojawiają się na różnych platformach medialnych. Sposoby zaangażowania odbiorcy w dyskurs medialny, towarzyszący działaniom promocyjnym filmu - rozumianego w kategorii produktu marketingowego − można prześledzić na przykładzie dwóch filmów - Blair Witch Project i Mrocznego rycerza. Kampanie te ze względu na innowacyjne podejście do tematu promocji i zaangażowania potencjalnego widza zapisały się jako nietypowe w odniesieniu do marketingu tradycyjnego, przyczyniając się do spektakularnych sukcesów kasowych, pozyskania nowych odbiorców, utworzenia lub poszerzenia istniejących filmowych fanklubów oraz do zmiany w podejściu do marketingu filmowego, który współcześnie te schematy immersyjne poszerza bądź reinterpretuje.