Słowa kluczowe
praca z filmem
kompetencje społeczne
edukacja
rozwój osobisty
terapia
edukacja psychologiczna
edukacja społeczna
przemoc
przemoc ikoniczna
stereotypy społeczne
stereotypiacja
reprezentacje medialne kobiet
work with film
Jak cytować
Abstrakt
Celem artykułu jest przedstawienie metody „Patrz mądrzej”, w której wykorzystano film jako przekaz wielokodowy, intermedialny i narracyjny; dzięki tym atrybutom może być wykorzystywany do działań edukacyjnych i terapeutycznych. Istotą pracy z filmem według tej metody jest uczenie na filmie, uczenie przez film oraz uczenie poza filmem. O pomyślnym wykorzystaniu filmu w tym procesie decydują przede wszystkim: prawidłowy dobór filmu do założonych celów oraz atrybutów grupy/osoby oraz właściwe kompetencje psychologiczne edukatora, który posiada również umiejętność oszacowania skuteczności osiągniętych rezultatów. Ostatnia część artykułu została poświęcona syntetycznej prezentacji studium przypadku, w którym opisano możliwość zastosowania tej metody w pracy ze studentami kulturoznawstwa i wiedzy o mediach w ramach przedmiotu: psychologia społeczna.Bibliografia
Bałutowski Dawid. 2010. Jak oglądać filmy z młodzieżą. Film fabularny w psychoedukacji, terapii, profilaktyce. Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Bruner Jerome S. 1978, Poza dostarczone informacje. Studia z psychologii poznania. B. Mroziak (przeł.). Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Bruner Jerome S. 1986. Actual minus, possible worlds. Cambridge.
Zobacz w Google Scholar
Bruner Jerome S. 1992. „Życie jako narracja”. Kwartalnik Pedagogiczny nr 4. 3–17.
Zobacz w Google Scholar
Burzyńska Anna. 2008. Idee narracyjności w humanistyce. W Narracja. Teoria i praktyka. B. Janusz, K. Gdowska, B. de Barbaro (red.) Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Franus Edward. 1970. „Fotografia i film jako narzędzia badań psychologicznych”. Przegląd Psychologiczny nr 20. 191–205.
Zobacz w Google Scholar
Gilmour David. 2011. Klub filmowy. E. Skowrońska (przeł.). Słupsk.
Zobacz w Google Scholar
Grzybczak Jarosław. 1995. „Czy oddziaływanie mediów jest skuteczne? Stare i nowsze teorie”. Zeszyty Prasoznawcze nr 3–4. 17–39.
Zobacz w Google Scholar
Kołodziejczyk A. 2013. Media w życiu rodziny. Rodzaje mediacji korzystania z mediów. W Współczesna psychologia mediów. Nowe problemy i perspektywy badawcze. A. Ogonowska, G. Ptaszek (red.). Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Kilbourne Jean, D.E. Levin. (2008). So sexy so soon: the new sexualized childhood, and what parents can do to protect their kids. New York.
Zobacz w Google Scholar
Ogonowska Agnieszka. 2004a. Film jako tekst kultury. Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Ogonowska Agnieszka. 2004b. Przemoc ikoniczna. Zarys wykładu. Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Ogonowska Agnieszka. 2010. „Mock – documentary” i „faction genre”: wyzwanie dla kina dokumentalnego i paratekstualne gry z widzem. W Kino po kinie. Film w kulturze uczestnictwa. A. Gwóźdź, (red.). Warszawa. 269–292.
Zobacz w Google Scholar
Ogonowska Agnieszka. 2013. Rola myślenia konwergencyjnego i dywergencyjnego w rozwijaniu kompetencji informacyjnych i medialnych. W Problemy konwergencji mediów. M. Kaczmarczyk, D. Rott (red.). Sosnowiec–Praga. 273−284.
Zobacz w Google Scholar
Ogonowska Agnieszka. 2016a. Homo medialis: perspektywy i strategie użytkowania nowych mediów. W Człowiek i medium. Terapia – rozwój – (auto)narracja. A. Ogonowska (red.). Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Ogonowska Agnieszka. 2016b. Język filmu a stopień, zakres i głębokość przetwarzania informacji i zapamiętywania treści u widzów (projekty eksperymentów psychologicznych). W Język a media. Zjawiska językowe we współczesnych mediach. B. Skowronek, A. Walecka-Rynduch, E. Horyń (red.). Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Ogonowska Agnieszka. 2016c. Narracje autobiograficzne jako przedmiot badań psychologicznych. W Człowiek i medium. Terapia – rozwój – (auto)narracja. A. Ogonowska (red.). Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Ogonowska Agnieszka. 2016d. Stymulowanie kompetencji (audio)wizualnych u małych dzieci. W Człowiek i medium. Terapia – rozwój – (auto)narracja. A. Ogonowska (red.). Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Ogonowska Agnieszka. (red.). 2017a. Kino, film i psychologia. Kraków (w druku).
Zobacz w Google Scholar
Ogonowska Agnieszka. 2017b. Psychologia filmu jako subdyscyplina psychologii mediów. Wybrane koncepcje i paradygmaty badawcze. W Pejzaże humanistyczne. Księga jubileuszowa Profesorowi Bolesławowi Faronowi poświęcona. A. Ogonowska (red.). Kraków. 291–318.
Zobacz w Google Scholar
Rosner Katarzyna. 2006. Narracja, tożsamość i czas. Kraków.
Zobacz w Google Scholar
Spitzer Manfred. 2012. Jak uczy się mózg. M. Guzowska-Dąbrowska (przeł.). Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Trzebiński Jerzy (red.). 2002. Narracja jako sposób rozumienia świata. Gdańsk.
Zobacz w Google Scholar
Zimbardo Philip, R.J. Gerring. 2008. Psychologia i życie. Warszawa.
Zobacz w Google Scholar
Filmografia
Zobacz w Google Scholar
Killing Us Softly 4: Advertising’s Image of Women. 2010.
Zobacz w Google Scholar
Killing Us Softly 3: Advertising’s Image of Women. 2000.
Zobacz w Google Scholar
Still Killing Us Softly: Advertising’s Image of Women. 1987. National Council on Family Relations Film Festival, First Place; National Educational Film and Video Festival, Winner; Chicagoland Educational Film Festival, First Prize, Consumer Education.
Zobacz w Google Scholar
Killing Us Softly: Advertising’s Image of Women. 1979. North American Consumer Film Festival, Winner.
Zobacz w Google Scholar