Abstract
The members of the Nocny Kochanek band have been operating on the heavy metal music market since 2003, although for several years they did not achieve any major success. The breakthrough came in 2012, when on the margin of their “serious” activity, the musicians created a few mocking songs. The first one was composed for Captain Bomba’s animation. Under the name of Nocny Kochanek (suggested by director Bartek Walaszek), and remaining in the idiom of metal and drawing in handfuls from the canon of the genre, the musicians began to create more and more playful texts, ridiculing the idea of the style being practiced; at the same time, consciously becoming a parody of their own past.References
b.a. 2018. „Nocny Kochanek gra metal? Wokalista zespołu tłumaczy”. Teraz Rock nr 10.
View in Google Scholar
https://www.terazmuzyka.pl/aktualnosci/czytaj/nocny-kochanek-gra-metal-wokalista-zespolu-tlumaczy.html?sort=plusy. (dostęp: 19.07.2019).
View in Google Scholar
Awdiejew Aleksy. 1992. Nieśmieszne aforyzmy. (Refleksje nad semantyką humoru Viktora Raskina). W: Język a Kultura, t. 8: Podstawy metodologiczne semantyki współczesnej, Iwona Nowakowska-Kempna (red.), Wrocław. 279–285.
View in Google Scholar
Balbus Stanisław. 1993. Między stylami, Kraków.
View in Google Scholar
Banaszkiewicz Magdalena. 2012. Zabawa – i co z tego wynika?. W: Kultura zabawy, Tadeusz Paleczny, Ryszard Kantor, Magdalena Banaszkiewicz (red.), Kraków.
View in Google Scholar
Cichoński Marcin. 2018. „Jedni ich kochają, drudzy nienawidzą. Nocny Kochanek”. dziennik.pl. https://muzyka.dziennik.pl/news/zdjecia/586781,2,nocny-kochanek-czrana-czern-trasa koncertowa-2019.html. (dostęp: 20.07.2019).
View in Google Scholar
Degórska Aleksandra. 2018. Pol’and’Rock 2018: Nocny Kochanek pobił rekord frekwencji.
View in Google Scholar
https://www.antyradio.pl/Muzyka/Koncerty/Pol-and-Rock-2018-Nocny-Kochanek-pobil-rekord-frekwencji-24684. (dostęp: 17.07.2019).
View in Google Scholar
Fisher Mark. 2014. Ghosts of My Life: Writings on Depression, Hauntology and Lost Futures. Winchester.
View in Google Scholar
Godoń Mateusz M. 2019. Kazon (Nocny Kochanek): „Dobrze jest wiedzieć, że ludzie niezmiennie stoją za nami murem”. http://www.wyspa.fm/wywiady/165432/kazon-nocny-kochanek-wywiad. (dostęp: 21.07.2019).
View in Google Scholar
Hobbes Thomas. 2011. Lewiatan. W: Dziemidok Bohdan. O komizmie. Od Arystotelesa do dzisiaj, Gdańsk (przedruk z: Hobbes Thomas. 2005. Lewiatan. Czesław Znamierowski [przeł.]. Warszawa).
View in Google Scholar
Huizinga Johan. 1985. Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury. Maria Kurecka, Witold Wirpsza (przeł.). Warszawa.
View in Google Scholar
Janusz Mikołaj. 2017. Kim jest Nocny Kochanek?, https://rybnik.dlawas.info/muzyka/kim-jest-nocny-kochanek/cid,8040,a. (dostęp: 19.07.2019).
View in Google Scholar
Kostkiewiczowa Teresa. 1988. Stylizacja. W: Słownik terminów literackich. Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński (red). Wrocław. 495–496.
View in Google Scholar
Kozioł-Chrzanowska Ewa. 2015, „Przekrojowa” rubryka Heca hecą jako źródło potocznych reproduktów języka polskiego, Kraków.
View in Google Scholar
Markiewicz Henryk. 1988. „Odmiany intertekstualności”. Ruch Literacki nr 4/5. 215.
View in Google Scholar
Marzec Andrzej. 2015. Widmontologia. Teoria filozoficzna i praktyka artystyczna ponowoczesności. Warszawa.
View in Google Scholar
Mądro Andrzej. 2018. „Djent – cyfrowa neomoderna metalu?”. Studia de Cultura t. 10, nr 3: Studia nad kulturą metalową.
View in Google Scholar
Meyer Leonard B. 1989. Style and Music. Theory, history and Ideology. Philadelphia.
View in Google Scholar
Meyer Leonard B. 1994. Music, the Art and Ideas. Chicago.
View in Google Scholar
Mika Bogumiła. 2005. Sposoby użycia cytatu muzycznego jako strategia interstylistyczna. W: Witold Lutosławski – osoba i dzieło. Style muzyczne – konteksty historyczno-kulturowe, „Forum Muzykologiczne”. Warszawa.
View in Google Scholar
Milszewski Jakub. 2018a. Nocny Kochanek: Szczytowanie, https://kvlt.pl/wywiady/nocny-kochanek-szczytowanie/. (dostęp: 19.07.2019).
View in Google Scholar
Milszewski Jakub. 2018b. Nocny Kochanek. Z nieprawego łoża. http://topguitar.pl/artysci/nocny-kochanek-z-nieprawego-loza/. (dostęp: 21.07.2019).
View in Google Scholar
Nycz Ryszard. 1995. Tekstowy świat. Poststrukturalizm awiedza o literaturze. Warszawa.
View in Google Scholar
Piątkowska-Borek Anna. 2019. „Randka w Ciemność” tylko z… Nocnym Kochankiem. https://glos24.pl/glos24/wiecej-na-glos24/kultura/wiadomosci/item/13936-%E2%80%9Erandka-w-ciemnosc%E2%80%9D-tylko-z-nocnym-kochankiem. (dostęp: 18.07.2019).
View in Google Scholar
Prugar Estera. 2019. Nocny Kochanek: każdy z nas śnił o Nergalu. http://www.tvn24.pl. (dostęp: 18.07.2019).
View in Google Scholar
Reesman Bryan. 2016. The Slow Death of Heavy Metal. https://observer.com/2016/01/the-slow-death-of-heavy-metal/. (dostęp: 12.07.2019).
View in Google Scholar
Rerak Sebastian. 2018. Nocny Kochanek ‒ najpopularniejsi zdrajcy metalu. https://kultura.onet.pl/muzyka/wiadomosci/nocny-kochanek-najpopularniejsi-zdrajcy-metalu/0hgentj. (dostęp: 20.07.2019).
View in Google Scholar
Rychlewski Marcin. 2006. „Rock ‒ stylizacja ‒ intertekstualność”. Teksty Drugie nr 4. 191–204.
View in Google Scholar
Stafiej Łukasz. 2017. Nocny Kochanek, czyli zgrywa z metalu. Trójmiasto.pl. https://rozrywka.trojmiasto.pl/Nocny-Kochanek-czyli-zgrywa-z-metalu-Relacja-z-Ucha-n110787.html. (dostęp: 15.07.2019).
View in Google Scholar
Świąder Jacek. 2017. Płyta dnia. Nocny Kochanek: smoki, gołe baby i tanie wino. Dlaczego metale-jajcarze sprzedają się lepiej niż Metallica?. http://wyborcza.pl/7,113768,21402601,plyta-dnia-nocny-kochanek-smoki-gole-baby-i-tanie-wino-czemu.html. (dostęp: 15.07.2019).
View in Google Scholar
Tarnawska-Kaczorowska Krystyna. 1998. „Cytat muzyczny. Zarys problematyki”, Muzyka t. 43, nr 3.
View in Google Scholar
Tomaszewski Mieczysław. 1996. Muzyka Chopina na nowo odczytana. Kraków.
View in Google Scholar
Tomaszewski Mieczysław. 2005. O muzyce polskiej w perspektywie intertekstualnej. Studia i szkice. Kraków.
View in Google Scholar
Tomaszewski Mieczysław. 2012. „Odczytywanie dzieła muzycznego. Od kategorii elementarnych do fundamentalnych i transcendentnych”. Teoria Muzyki nr 1.
View in Google Scholar
Żarski Michał. 2015. „Seks, wódka i metalowa wiocha. Debiutancki album Nocnego Kochanka”. wPolityce.pl, 8 grudnia. https://wpolityce.pl/kultura/274366-seks-wodka-i-metalowa-wiocha-debiutancki-album-nocnego-kochanka-recenzja. (dostęp: 19.07.2019).
View in Google Scholar
Żygulski Kazimierz. 1976. Wspólnota śmiechu. Studium socjologiczne komizmu. Warszawa.
View in Google Scholar
Żyliński Maksymilian. 2017. „Nocny Kochanek robi wstyd polskiemu metalowi?”. Teraz Rock nr 12. https://www.terazmuzyka.pl/aktualnosci/czytaj/nocny-kochanek-robi-wstyd-polskiemu-metalowi-zespol-odpowiada.html. (dostęp: 20.07.2019).
View in Google Scholar